Płynność finansowa w imporcie: wyzwaniem dla firm są procedury odprawy celnej

Rozróżnienie między odprawą fiskalną a tą z art. 33a może znacząco poprawić płynność finansową importerów. – Trzeba jednak dobrze znać różnice pomiędzy tymi dwoma procedurami, żeby nie narazić się na kosztowne błędy – mówi Joanna Porath.

Zarówno odprawa fiskalna, jak i ta z zastosowaniem art. 33a ustawy o VAT, dotyczą dopuszczenia towaru do wolnego obrotu na terenie Unii Europejskiej. Obie procedury odprawy celnej poprawiają płynność finansową przedsiębiorstwa, bo firmy nie muszą uiścić podatku w momencie zwolnienia towaru i dopuszczenia do obrotu. – Zdarza się jednak, że firmy mylą te dwie formy odprawy importowej, nazywając je wspólnie „odprawą z odroczonym VATem” – mówi Joanna Porath, właścicielka agencji celnej AC Porath. 

Odprawa celna fiskalna to odprawa, w przypadku której towar może być dostarczony do Polski każdym środkiem transportu. Co ważne, na transport morski i lotniczy wymagany jest dokument tranzytowy, który w miejscu przeznaczenia stanowi potwierdzenie unijnego statusu towaru.

– Z doświadczenia wiemy, że dokumentacja ta może przysparzać importerom szereg trudności – mówi Joanna Porath, właścicielka agencji celnej AC Porath.

Podczas planowania przewozu z wykorzystaniem przedstawicielstwa fiskalnego należy rozważyć koszty i ewentualne ryzyko przy odprawach importowych w portach zachodnich - Rotterdamie czy Hamburgu. W przypadku odprawy fiskalnej np. w Niemczech towar może mieć niższy fracht i być szybciej dostarczony do Polski niż ten, który idzie drogą morską do polskich portów morskich. Jednak koszty w przypadku odprawy w Niemczech mogą być wyższe, szczególnie, jeśli będzie wymagana kontrola bądź rewizja towaru, ponieważ opłaty rozliczane są według lokalnie panujących cenników.

W przypadku odprawy fiskalnej możliwe jest:

W Polsce istnieje także pojęcie odprawy nazywanej odprawą z 33a. Określa ono odprawę z zastosowaniem art. 33a ustawy o podatku od towarów i usług. W takiej sytuacji wymagane jest pozwolenie od naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego. Importer może wybrać które zgłoszenie celne w procedurze dopuszczenia do obrotu chce rozliczać z zastosowaniem art. 33a i powinien poinformować o tym swojego reprezentanta. W przypadku odprawy celnej 33a, żeby zachować prawo do rozliczania podatku należnego z tytułu importu towarów, importer co pół roku powinien składać zaświadczenia dotyczące braku zaległości we wpłatach na ubezpieczenie społeczne oraz we wpłatach poszczególnych podatków. Organy celno - skarbowe dopuszczają zastąpienie zaświadczenia oświadczeniem woli osób kierujących przedsiębiorstwem. Brak rozliczenia podatku w tym terminie spowoduje, że przedsiębiorca będzie musiał zapłacić należność wraz z odsetkami.

– Przed upływem tego terminu należy posiadać już kolejne pozwolenie. Kluczowa jest zatem koordynacja dokumentów i współpraca z reprezentującą agencją celną – dodaje Joanna Porath.

Obie procedury odprawy celnej poprawiają płynność finansową przedsiębiorstwa, ponieważ firmy nie muszą płacić podatku w momencie zwolnienia towaru i dopuszczenia do obrotu. VAT mogą rozliczyć w późniejszym terminie. Muszą to zrobić w ramach swojej deklaracji podatkowej i zgodnie z panującymi w przedsiębiorstwie zasadami księgowymi.
 
 – Odprawa z art. 33a wymaga rozliczenia w JPK VAT 7 jako VAT należny z tytułu importu. VAT z odprawy fiskalnej powinien być rozliczony w deklaracji podatkowej z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego z zastosowaniem europejskiego numeru podatkowego przedstawiciela fiskalnego danego kraju członkowskiego np. Niemiec czy Niderlandów – mówi Joanna Porath, właścicielka agencji celnej AC Porath. – Ważna jest znajomość obu procedur, by móc zarządzać importem tak, aby uniknąć kosztownych błędów – dodaje Joanna Porath.